O ¶νθρωπος που Γελά
H εθνική αοιδόςκαι η εθνική οδός
Κανένα πρόβλημα! Το πλιάτσικο των παλιάτσων συνεχίζεται...
Τίποτα, φαίνεται, δεν μπορεί να σταματήσει τη λαφυραγώγηση της ημέρας μου,
της κάθε ημέρας μου, των ημερών μου, ώσπου να τις εκμετρήσω...
Προ ημερών άλλωστε η κ. Αντζυ Σαμίου (αυτή η ίδια που είχε τραγουδήσει επί
του φουκαριάρικου και ανυπεράσπιστου θωρηκτού Αβέρωβ) μου βούτηξε το ένα
πόδι, το έφαγε και πήγε και τραγούδησε στο γκαλά λήξης των αγώνων στίβου
«Αθήνα ?97». Προφανώς η κ. Αντζυ Σαμίου έχει αναχθεί εις εθνικήν αοιδόν
(Καμπαγιέ) κι εγω δεν το έχω πάρει χαμπάρι -αν και με πονάει το δαγκωμένο
μου ποδαράκι...
..............
Τίποτα δεν παίρνω χαμπάρι τελευταίως, δε βλέπω ούτε την άκρη της μύτης μου,
πόσο μάλλον που νομίζω ότι βλέπω την άκρη της πένας μου.
***
Το άλλο μου πόδι λαφυραγώγησε, πήρε παραμάζωμα και κατέφαγε οδηγός τις του
Σαββατοκύριακου, διερχόμενος ιλλιγιωδώς και ηλιθιωδώς προς τον ίδιον αυτού
θάνατον, μετά της οικογενείας του και κατά της αντιπάλου (εκ του αντιθέτου
ρεύματος ερχομένης) οικογενείας άλλου διερχομένου κι επερχομένου
αγριορωμιού,οπλισμένου με το 1800άρι του, 16βάλβιδου και βάλε...
Αλλοίμονον! ούτε η ομορφιά του καλοκαιριού σ? αυτόν τον άγιον τόπο μπορεί
ν? αποτρέψει τους άγριους κατοίκους του απ? τον αποδεκατισμό εαυτών και
αλλήλων επί της ασφάλτου. Αποδεκατισμός έως εκατόμβης εβδομαδιαίως...
Αλλά, γιατί να συμπεριφέρονται διαφορετικά οι πολίτες οδηγοί μιας χώρας που
το πολιτισμικό της μέτρο αποδίδει πλήρως η διαφήμιση εταιρίας αυτοκινήτων,
η οποία, αναπαριστώντας ανάκριση τρίτου βαθμού, περιγράφει τα χαρίσματα των
μοντέλων της!
Ω ναι! Με μπακ γκράουντ μαστίγια και, σε πρώτο επίπεδο, την άγρια φωνή του
ανακριτή, ο ανακρινόμενος εκθέτει και ομολογεί τα χαρίσματα της «Χιουντάϊ»
(ή οποιασδήποτε άλλης εταιρίας που θα καταδεχόταν να διαφημισθεί μ? αυτόν
τον άθλιον τρόπον - κι έχουν καταδεχθεί πολλές)...
.................
Κι ύστερα κάθεται και κόπτεται (όταν δεν του κόβουν τις εκπομπές) ο
φίλτατός μου αντίπαλος Κώστας Ζουράρις για την ταυτότητα των Ελλήνων!
Ποιάν ταυτότητα; Μια φενάκη ψάχνει φρενήρης, κι όσον πλέον μαινόμενος την
ψάχνει, τόσον πιο πολύ επιταχύνει αυτή και του φεύγει 16βάλβιδος και
τούρμπο!
Πάψε, Κώστα μου να βαυκαλίζεις τους Έλληνες με τον Γενέσιο και τον
Ακροπολίτη σου, σε έχει νικήσει η Διαφήμιση! Και, η ήττα σου, που τόσον
αγαπάς, παράγει απλώς εθνικιστές.
απ? αυτά που λες
κρατάν την καρπαζιά να δίνουν και όχι το μάγουλο...
***
Δες εμένα, τον πιστό σου αντίπαλο κι εχθρό εν όπλοις: Το ένα μου πόδι το
?φαγε η εθνική αοιδός και τ? άλλο πόδι η εθνικό οδός. Το ίδιο σκυλάδικο...
Το τρίτο μου πόδι (καθότι τα τελευταία χρόνια έχω γίνει τετράποδο) το χάνω
σιγά-σιγά στις κοσμικές εκδηλώσεις. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ της
μόδας, come il faut και τρε σικ (sic) να δίνονται βραβεία στην καλή
κοινωνία ή μάλλον
να δίνουν βραβεία ο ένας στον άλλον και να αυτοβραβεύονται ο ένας επειδή
είναι φιλάνθρωπος λόγου χάριν, κι ο άλλος επειδή πολύ το εκτιμά κάτι
τέτοιο!
Μπορείς, φερ? ειπείν, να βάλεις φωτιά στη μισή Ελευσίνα γιατί δεν πήρες
μέτρα ασφαλείας στα διυλιστήριά σου, να κάψεις δέκα-δεκαπέντε ανθρώπους
(εργάτες δηλαδή) κι ύστερα να φωνάξεις τον Μάρλον Μπράντο να ομιλήσει για
την προστασία του περιβάλλοντος!
Τέτοιες στιγμές, όταν η κ. Λάτση βραβεύει την κ. Βαρδινογιάννη και οι δύο
μαζί την κ. Κόκκαλη, παθαίνω μια συγκίνηση τοιαύτην τε και τοσούτην που
βάζω τα κλάματα και, με τα δάκρυά μου, πλένω τα παρ-μπριζ των αυτοκινήτων
στα φανάρια...
***
Αυτό έκανα κι όταν με πάτησε ένας νταλικέρης στη Θεσσαλονίκη κι έγινα πτώμα
δωδεκάχρονου Αλβανού των φαναριών, αζήτητο στο νεκροτομείο κι αγνώστων
λοιπών στοιχείων. Αζήτητος νεκρός τόσον, όσον αζήτητος ήμουν και ζωντανός.
Ένα μυξιάρικο αλβανάκι των φαναριών, βρώμικο, άπλυτο, που άπλωνε το τέταρτό
μου πόδι στους περαστικούς για ένα τάλιρο ή μια χριστοπαναγία, ό,τι είχε
ευχαρίστηση ο καθείς...
.........
Ξεχνάω, ντοτόρε μου! H μνήμη αυτού του αιώνα βαίνει αντιστρόφως ανάλογη
προς τη μνήμη των κομπιούτερ του.
Και πολύ φοβάμαι πως η μνήμη μου δε θά?ναι καθόλου αιωνία! Εκτός κι αν
βρεθεί κάποια βόμβα να σκάσει και να με ξεθάψει, ώστε να βρεθεί με τη σειρά
του ένας χριστιανός -που δε μου πήρε το κεφάλι - να με φτύσει! Που
απαγόρευα το κάπνισμα κι επέτρεπα τις πυρηνικές δοκιμές...
...είπε ο Ανθρωπος Που Γελά για τον Μπιλ Κλίντον, τον πολιτικώς ορθόν αυτόν
άνθρωπο?
ΣΤΑΘΗΣ Σ.